Op wandelafstand van de Leie staat de pittoreske Sint-Eligiuskerk van Sint-Eloois-Vijve.
Historiek van de Sint-Eligiuskerk
In 1119 was Sint-Eloois-Vijve een parochie. Het dorpskerkje werd in de 13e eeuw vervangen door een vroeggotische eenbeukige zaalkerk. Rond 1500 werd de kerk gewijzigd tot een tweebeukig gebouw. Het kerkje werd geteisterd door een opeenvolging van brand, vernielingen, plunderingen en oorlogsgeweld, met herstellingen en verbouwingen tot gevolg. Een laatste belangrijke uitbreiding gebeurde in 1899. De kerk werd in 1937 als monument beschermd.
De kerk van Sint-Eloois-Vijve was al vroeg een bekend bedevaartsoord. Dit bracht heel wat pelgrims naar Vijve. Hoogtepunten van het kerkelijk jaar waren 25 juni en 1 december, de feestdagen van Sint-Elooi, patroon van de ‘peerden'. Volgens de dekenale visitatie van 1625 was de kerk van Sint-Eloois-Vijve gesticht ter ere van Sint-Eloois en Sint-Vincentius. Deze tweede patroonheilige raakte in de vergeethoek. Nochtans stond er voor de verering van Sint-Vincentius op het kerkhof een kapel, die echter in 1628 gesloopt werd. Vóór 1625 zou er ook een Onze-Lieve-Vrouwkapel gestaan hebben. Vandaag is ook het kerkhof rondom de kerk verdwenen.