Honger op het spel

Elk groepje van 2 of 3 spelers vertegenwoordigt een land met een hongerprobleem. De spelers zijn experts die het hongerprobleem in hun land proberen op te lossen. Elk groepje heeft een tijdskaart. Op de tijdskaart staan 9 gezinnen, die de bevolking van het land symboliseren.

Bij de start van het spel, in 2006, lijden alle gezinnen honger. Aan het einde van het spel, in 2015, moeten alle gezinnen zeker van voedsel zijn. Dat betekent dat er op elk gezin van de tijdskaart een gezinskaartje moet hangen. Dat kaartje maakt duidelijk dat dat gezin blijvend voldoende te eten heeft.

Het spel verloopt in 3 speelrondes. In elke ronde kiest elk groepje ‘experts’ een oplossing voor het hongerprobleem en dit uit de mogelijke oplossingen die in het lokaal hangen. Sommige oplossingen zijn beter en duurzamer dan andere. De dobbelstenen bepalen wat een oplossing precies betekent voor de voedselzekerheid van de gezinnen.

De uiteindelijke doelstelling van het spel is een groepsdoel. Na 3 rondes moeten alle gezinnen zeker van voedsel zijn. Met andere woorden, aan het einde van het spel moeten alle tijdskaarten vol gezinskaartjes hangen.

Anders is het ‘internationale doel’, zijnde één van de Millenniumdoelstellingen, niet bereikt. De experts moeten dus oog hebben voor de vooruitgang in alle landen.